Visualizacións de páxina totais

8 de set. de 2014

‘Willy’ Toledo












Debín ser unha das escasas persoas que se tomaron a molestia de ler esa extensa diatriba que cuestiona, como mínimo, a integridade dos dirixentes de Podemos.
Sen entrar en todas e cada unha das cuestións que vostede utiliza para pór en dúbida a honorabilidade dos voceiros da apenas nada formación política allea ao formalismo insolidario imperante, engadirei as seguintes consideracións:
A esquerda real que vostede preconiza (obreira, de crase, organizadora das masas, etcétera) non existe en Europa (agás pequenos redutos con escasa influencia). Porque, fóra do PP-PSOE (dereita pura e dura), representantes da especulación financeira, non hai nada organizado (Esquerda Unida vai camiño de se parecer ao PSOE).
Polo tanto, para debater sobre qué é a esquerda, como vostede se pregunta, como mínimo débense atender a aquelas formacións non ligadas directamente aos representantes da insolidariedade, isto é, PP-PSOE. De momento, e ata que non se demostre o contrario, a nivel estatal están Podemos, Alternativa Galega de Esquerda, Bildu, etcétera. A partir de aquí podería comezar o debate para confluír nunhas eleccións xerais conxuntas, en pé de igualdade, para lograr eses oito ou dez millóns de votos necesarios para gobernar e mudar a forma de Estado.
Sen entrar en máis disquisicións, acabarei co apartado estatutario de Podemos. Vostede alude á existencia dunha forte estrutura para mudar, no seu caso, aos seus líderes: a asemblea decidiría o cambio sempre que a nova dirección acadase a mesma porcentaxe conseguida pola primeira, máis un voto. Aparentemente semella unha manobra para dificultar a entrada dunha posible oposición con distintos criterios ca dos fundadores. E é certo. Na práctica, o que se pretende é que un grupo de infiltrados non quebre as directrices para as que foi creada esta formación política. Nin máis nin menos. Moito máis difícil é superar eses dous terzos necesarios no Parlamento español para mudar a propia Constitución e a forma de Estado.
Finalmente, preguntarlle por qué lle ten tanto medo ás novas opcións solidarias. Por que non poden acadar o poder e rebentalo todo se é o desexo democrático da sociedade?






Ningún comentario:

Publicar un comentario