Visualizacións de páxina totais

26 de maio de 2011

A esvástica cerebral de Rouco Varela







Referíndose aos mozos que non contemplan o futuro tal e como o promove a caste política, afirmando que os seus problemas non teñen que ver unicamente coa situación de desasosego que se está a vivir, senón que proveñen do máis fondo «da súa alma e do seu corazón: aí estarían os problemas máis serios».

Na alma, que aínda non se sabe que é, estarían os problemas da sociedade, ademais de no corazón, que realiza a función de control e motor da física humana.

Esta caricatura de persoa pretende neste século que se comulgue con rodas de muíño. E así opinan algúns dos que espertaron con esta nova revolucionaria do líder español da secta cristiá.

«Este si que ten un problema no máis fondo do seu cerebro», «Coido que a xente ten máis problemas coas súas hipotecas que coas súas almas. Entre outras cousas, porque está demostrado que as hipotecas existen...», «O moinante saíunos psicoanalista, que alguén lle regale un libro ao psicópata este», «E ti, Rouco, non tes alma?», «Xa, xa, se coñecemos a historia: apelar á alma para se aproveitar do corpo», «Que pesado é este Rouco... O seu debeu ser unha gaiola enconada na súa puberdade. Vai pegarlle pedos a unha lata... Ou mellor, retírate e le a historia dos Borxia», «O que faltaba, o gardián das almas», «E ti a que vés, a me indignar máis? Non tes idea nin a terás na túa santa vida do que esixen os indignados. Vai para o inferno!!!», «Rouco di que os indignados teñen problemas coas súas almas e el non ten problemas de conciencia nin de diñeiro... Haberase visto semellante parvada», «É un punto de vista como outro calquera, todo problema pódese analizar dende varios puntos de vista (económico, político, sociolóxico, psicolóxico, material, espiritual, artístico, etcétera). Agora ben, unha vez dito isto, suxírolle a Rouco que mire no interior do seu propio corazón, dado que na súa expresión mostra constantemente un rostro que non parece en paz e harmonía consigo mesmo nin cos demais, a miúdo, na casa do ferreiro coitelo de pau», «Este? Como din no meu pobo: para pouca vergonza, ningunha», «E ti tes problemas coas súas armas, Rouco?», «Rouco di que os ‘indignados’ teñen problemas coas súas almas. Ollo, coidado! Esta cousa monstruosa pode ser o ‘filósofo’ de cabeceira do Goberno se o PP gaña as eleccións xerais. Moito coidado, que o asunto é como para botarse a tremer», «Si, un dos problemas é que as súas almas non atopan traballo, son almas en paro e sen proxección e entón vólvense protestonas. Polo demais, o corazón ben, grazas», «Pois claro que se trata tamén dun problema espiritual! Este sistema fai do ser humano unha parodia do que realmente é e os seus dirixentes e voceiros son sistematicamente absolvidos de todos os seus pecados. Rouco absolve e se pon ao carón dos que máis pecados inducen a cometer, porque a fin de contas este mundo materialista e mesquiño éo todo para os teóricos e capitalistas, que son os principais mecenas da súa igrexa e a miúdo quen suplen as baixas vocacións. Veu Rouco dunha familia humilde? Que é iso de escandalizar aos febles de espírito? Non é a miseria a principal fonte de escándalo? Por que eles son tan ricos? Ai de quen escandalice a estes meniños...!», «Estou farta de que a xente se atreva a realizar diagnósticos sobre as vidas dos demais. Xa abonda de intentar colonizar a intimidade das persoas», «Como di a canción, ‘déixame en paz que non me quero salvar, no inferno non se está tan mal...’». Etcétera.

Alma: Parte espiritual do ser humano, que a relixión considera separable do corpo e inmortal.
Corazón: Órgano de natureza muscular, responsable da circulación do sangue, nos animais, que está, no caso do home, na parte media esquerda da cavidade do peito.
Espírito: O que constitúe a vida psíquica, intelectual e afectiva dunha persoa.
Espírito santo: A terceira das tres persoas divinas da Santísima Trindade. 

    










Ningún comentario:

Publicar un comentario