As rodas de muíño é
certo que son moi xeitosas e moi amables, pero fanse duras para comulgar con
elas, sobre todo para tragalas, que danan moito os tránsitos e dificultan a
dixestión, recoiro. E, por riba, para os agnósticos, que algúns hai, resultan
nulas dadas as características do humano en cuestión.
Isto vén a conto
polo da soberanía. A soberanía é algo así como o acubillo dun, a casa dun, a
gorida dun, o sitio dun, o lugar dun, o acomodo dun, a intimidade dun, a
xestión dun, a continuidade dun, o etcétera dun. A soberanía é, en suma, a
independencia dun para negociar en pé de igualdade cos demais, e incluso dar e
recoller afectos reais e solidarios. Non é posible ter amizade con ninguén que
invada a soberanía dun e lle diga como organizar a súa vida e como facer de
ventre. Outra cousa será que, mediante acordo das partes, a casa dun dea
acollida a máis humanidade soberana.
Esa é a primeira
cuestión a salientar. A segunda trata da solidariedade. Se efectivamente cada
quen dispón da súa propia soberanía na súa casa poderá ocuparse máis
activamente da solidariedade cos demais humanos e avanzar co conxunto de todas
as soberanías.
Ben, pois ao señor
Iglesias hai que explicarlle o da casa dun, porque semella que anda algo
perdido neste asunto. Para el, coma para o resto dos políticos profesionais,
parece que non hai casa dun, que a casa é de todos. Pero só cando convén.
Porque cando non interesa é a casa única e indivisible, na que só se acubillan
os propios.
Ao señor Iglesias
hai que explicarlle, tamén, que non por moito madrugar amence máis cedo, que
persoas coa súa teima de soberanía hóuboas, hainas e haberaas. Que moi bonito
iso de que a soberanía non é só unha bandeira. Que, en efecto, non é só unha
bandeira. Pero tampouco é un imperio ingobernable. A soberanía é a conciencia
de cada sociedade. A soberanía é o propio. A vida. A soberanía é o amencer e o
lusco e fusco. A soberanía e o todo para un. É a propia liberdade individual e
colectiva. A soberanía é a
casa propia, a casa dun. A cultura. O primeiro que debe conquistar un ser
humano para desenvolverse en pé de igualdade co resto dos seus conxéneres.
 |
Ningún comentario:
Publicar un comentario