Á marxe do que supón esta fórmula de pan e circo (que é o que finalmente é se a humanidade non contempla outras posibilidades de enriquecemento), a semifinal europea entre o Barça e o Madrid definiuse tal e como estaba previsto: venceu a mellor proposta de xadrez.
O Madrid (quen o ten visto e quen o ve, malia a tanta estrela mediática!) non foi quen de establecer unha vontade de loita dende os primeiros instantes. Fiel á estratexia do seu adestrador, conformou unha batalla defensiva, con medo e dando sempre a impresión de que o que pretendía era vencer sen ofrecer nada a cambio.
Escoitando a algúns dos comentaristas da televisión estatal, semellaba que estaban a ver outro espectáculo. O certo foi que o único equipo que pretendeu resolver a eliminatoria foi o Barça.
Sen dúbida, venceu quen moveu as pezas con intelixencia.
